Zaterdag 18 november 2023
(Overweging) Gods Wil is makkelijker gezegd dan gedaan
"Hoe word ik heilig? Wat moet ik doen om het eeuwig leven te verwerven?"
In het evangelie wordt Jezus deze vraag gesteld. Het was een vraag naar de bekende weg:
"Houd van God met je hele wezen en van je naaste als van jezelf."
Wat is het probleem?
Waarom moeten we het - voor de zekerheid? - nog een keer horen?
Misschien omdat wij zaken vaak moeilijker maken dan zij zijn.
Dit wil niet zeggen dat het leven altijd over rozen gaat en altijd duidelijk is hoe iets zit. Een roeping is vaak ook ingewikkelder dan mensen op het eerste gezicht denken. Wat God van ons, Zijn kinderen, vraagt is soms voor zusters en broeders van ons niet helder.
Hoe dan?
Het antwoord op de vraag naar heiligheid en het eeuwige leven is voor velen vaak makkelijker gezegd dan gedaan. Want hoe doe je dat? Hóe moet je van je naasten houden? Soms weten we het echt niet, maar... vaker dan we toegeven weten we het wél.
De keuze is... beperkt
Als we voor de 'keuze' staan, wat doen we zondag: naar de kerk gaan of toch alvast naar de verjaardag? Wat Gods wil is, is dan glashelder. Ga naar de zondagsmis.
Als je in een gesprek voor de keuze staat: roddelen of niet? Spreek dan geen kwaad over je naaste en praat niet mee over een persoon die er niet bij is. Dát is wat de Heer van je vraagt op dat moment.
"Ik voel me aangetrokken tot iemand anders dan mijn partner. Wat moet ik doen?" Jezus leert ons: "Trouw blijven! Ga die ander uit de weg en investeer in je relatie."
Soms maken we het onszelf lastiger dan nodig is.
Doe dus het simpele eerst. Wat God van je wil, is niet ver weg, afstandelijk, onbereikbaar of onhaalbaar. Gods wil voor jou ligt niet op een berg of aan de andere kant van de oceaan, maar is zo dichtbij dat je haar in je hart, in je geest vindt. Je wéét dus, diep in je hart, wat de bedoeling is.
Het is vervolgens een kwestie van... dóen.
Dat is alles. En dát maakt het probleem. Niet het weten, maar het dóen.
"Heer, uw wil te doen, is mijn vreugde."
In het evangelie wordt Jezus deze vraag gesteld. Het was een vraag naar de bekende weg:
"Houd van God met je hele wezen en van je naaste als van jezelf."
Wat is het probleem?
Waarom moeten we het - voor de zekerheid? - nog een keer horen?
Misschien omdat wij zaken vaak moeilijker maken dan zij zijn.
Dit wil niet zeggen dat het leven altijd over rozen gaat en altijd duidelijk is hoe iets zit. Een roeping is vaak ook ingewikkelder dan mensen op het eerste gezicht denken. Wat God van ons, Zijn kinderen, vraagt is soms voor zusters en broeders van ons niet helder.
Hoe dan?
Het antwoord op de vraag naar heiligheid en het eeuwige leven is voor velen vaak makkelijker gezegd dan gedaan. Want hoe doe je dat? Hóe moet je van je naasten houden? Soms weten we het echt niet, maar... vaker dan we toegeven weten we het wél.
De keuze is... beperkt
Als we voor de 'keuze' staan, wat doen we zondag: naar de kerk gaan of toch alvast naar de verjaardag? Wat Gods wil is, is dan glashelder. Ga naar de zondagsmis.
Als je in een gesprek voor de keuze staat: roddelen of niet? Spreek dan geen kwaad over je naaste en praat niet mee over een persoon die er niet bij is. Dát is wat de Heer van je vraagt op dat moment.
"Ik voel me aangetrokken tot iemand anders dan mijn partner. Wat moet ik doen?" Jezus leert ons: "Trouw blijven! Ga die ander uit de weg en investeer in je relatie."
Soms maken we het onszelf lastiger dan nodig is.
Doe dus het simpele eerst. Wat God van je wil, is niet ver weg, afstandelijk, onbereikbaar of onhaalbaar. Gods wil voor jou ligt niet op een berg of aan de andere kant van de oceaan, maar is zo dichtbij dat je haar in je hart, in je geest vindt. Je wéét dus, diep in je hart, wat de bedoeling is.
Het is vervolgens een kwestie van... dóen.
Dat is alles. En dát maakt het probleem. Niet het weten, maar het dóen.
"Heer, uw wil te doen, is mijn vreugde."
