Zondag 22 oktober 2023
(Overweging): Haastige spoed is zelden goed. Voor de christen zelfs gevaarlijk
Een tijdje geleden zag ik een filmpje op YouTube waarin iemand werd gevraagd naar het grootste gevaar voor de spiritualiteit van een christen. Het antwoord verraste me. "Haast".
Haast zit de ontmoeting met Christus in de weg
De Engelstalige spreker was duidelijk. "Haast is het grootste gevaar voor het spirituele leven en voor de weg met Jezus." Ik had natuurlijk al talloze andere antwoorden bedacht:
- "De seculiere samenleving"
- "De cultuur van de dood"
- "De anti-christelijke mentaliteit" enzovoorts.
Maar de christelijke denker - ik weet niet of hij katholiek is, maar dat maakt niets uit - bleef erbij: "Haast" is het grootste gevaar voor onze spiritualiteit en dus voor onze weg met Christus.
Zonde: het missen van je doel
Hij legde zijn antwoord uit, door te spreken over de betekenis van het woord "zonde" in de klassieke oudheid. Het werd gebruikt bij boogschieten. Als je het doel miste, was dat zonde. Dat betekent dat zondigen, ook vandaag de dag, het doel missen is.
Wat is ons doel?
Als katholieken staan we dus voor de vraag: wat is ons dóel? Wat doen wij? Wat of Wie proberen wij te raken? Het antwoord is, in één woord: Godsontmoeting. En met iets meer woorden: verenigd worden met God. Dat is heel is anders dan goed zijn of goed doen. God zelf is ons doel. Bij Hém zijn.
En dan dat beeldscherm...
De spreker zette een volgende, voor mij confroterende stap. Hij zei: "Als bij God zijn ons doel is, dan hebben zonde en je mobiele telefoon hetzelfde effect." Zonde houdt mij weg van God. Dat doen Netflix, sociale-media (zoals WhatsApp, FaceBook, YouTube...) net zo goed.
Ik heb het gewoon te druk
De protestantse Nederlandse evangeliste Corrie ten Boom overleefde de Holacaust, de moord op meer dan zes miljoen joden in de Tweede Wereldoorlog. Ondanks deze verschrikkingen reisde zij daarna heel Europa door om Gods vergeving en genade te preken. Zij sprak ook: "Als de duivel je niet kan laten zondigen, zorgt hij ervoor dat je druk bent." Dit spreekt mij zó rechtstreeks aan. Niet omdat ik niet zondig, integendeel. Maar omdat ik altijd zo druk - en gehaast - ben. Voor hoevelen geldt niet: "Ik ben niet slecht, ik heb het gewoon druk."
Het antwoord van Jezus (Mt. 11, 28-30)
"Komt allen tot Mij die uitgeput zijt en onder lasten gebukt, en Ik zal u rust en verlichting schenken. Neemt mijn juk op uw schouders en leert van Mij: Ik ben zachtmoedig en nederig van hart; en gij zult rust vinden voor uw zielen, want mijn juk is zacht en mijn last is licht.”
Daarom is het zo belangrijk op zondag te onthaasten en de eucharistie te vieren. In de kerk kunnen wij onze vermoeidheid, onze lasten en onze drukte op het altaar leggen. En zoals brood en wijn dáár getransformeerd worden tot het Lichaam en Bloed van Christus, mogen wij er zeker van zijn dat ons offer door Jezus veranderd en opgeheven wordt. In de H. Mis worden wij boven onszelf getild. Het sacrament van het altaar is immers: Godsontmoeting.
AM
Haast zit de ontmoeting met Christus in de weg
De Engelstalige spreker was duidelijk. "Haast is het grootste gevaar voor het spirituele leven en voor de weg met Jezus." Ik had natuurlijk al talloze andere antwoorden bedacht:
- "De seculiere samenleving"
- "De cultuur van de dood"
- "De anti-christelijke mentaliteit" enzovoorts.
Maar de christelijke denker - ik weet niet of hij katholiek is, maar dat maakt niets uit - bleef erbij: "Haast" is het grootste gevaar voor onze spiritualiteit en dus voor onze weg met Christus.
Zonde: het missen van je doel
Hij legde zijn antwoord uit, door te spreken over de betekenis van het woord "zonde" in de klassieke oudheid. Het werd gebruikt bij boogschieten. Als je het doel miste, was dat zonde. Dat betekent dat zondigen, ook vandaag de dag, het doel missen is.
Wat is ons doel?
Als katholieken staan we dus voor de vraag: wat is ons dóel? Wat doen wij? Wat of Wie proberen wij te raken? Het antwoord is, in één woord: Godsontmoeting. En met iets meer woorden: verenigd worden met God. Dat is heel is anders dan goed zijn of goed doen. God zelf is ons doel. Bij Hém zijn.
En dan dat beeldscherm...
De spreker zette een volgende, voor mij confroterende stap. Hij zei: "Als bij God zijn ons doel is, dan hebben zonde en je mobiele telefoon hetzelfde effect." Zonde houdt mij weg van God. Dat doen Netflix, sociale-media (zoals WhatsApp, FaceBook, YouTube...) net zo goed.
Ik heb het gewoon te druk
De protestantse Nederlandse evangeliste Corrie ten Boom overleefde de Holacaust, de moord op meer dan zes miljoen joden in de Tweede Wereldoorlog. Ondanks deze verschrikkingen reisde zij daarna heel Europa door om Gods vergeving en genade te preken. Zij sprak ook: "Als de duivel je niet kan laten zondigen, zorgt hij ervoor dat je druk bent." Dit spreekt mij zó rechtstreeks aan. Niet omdat ik niet zondig, integendeel. Maar omdat ik altijd zo druk - en gehaast - ben. Voor hoevelen geldt niet: "Ik ben niet slecht, ik heb het gewoon druk."
Het antwoord van Jezus (Mt. 11, 28-30)
"Komt allen tot Mij die uitgeput zijt en onder lasten gebukt, en Ik zal u rust en verlichting schenken. Neemt mijn juk op uw schouders en leert van Mij: Ik ben zachtmoedig en nederig van hart; en gij zult rust vinden voor uw zielen, want mijn juk is zacht en mijn last is licht.”
Daarom is het zo belangrijk op zondag te onthaasten en de eucharistie te vieren. In de kerk kunnen wij onze vermoeidheid, onze lasten en onze drukte op het altaar leggen. En zoals brood en wijn dáár getransformeerd worden tot het Lichaam en Bloed van Christus, mogen wij er zeker van zijn dat ons offer door Jezus veranderd en opgeheven wordt. In de H. Mis worden wij boven onszelf getild. Het sacrament van het altaar is immers: Godsontmoeting.
AM
