Ontstaan en betekenis van de Goede Week
De jonge kerk vierde het Paasfeest op één dag, maar sinds de vierde eeuw ontstond het paastriduüm of paasdriedaagse van de gekruisigde, begraven en verrezen Heer. Deze driedaagse begint op de avondmaalviering van Witte Donderdag en eindigt met de vespers van Paaszondag. De opmerkzame tellers onder ons, zullen opmerken dat dit gaat om vier dagen in plaats van drie. Toch komen we aan drie dagen door de joodse dagindeling, waarbij de dag pas start na zonsonderdag. Later voegde men bij het paastriduüm nog de intocht van Jezus in Jeruzalem aan toe, wat werd gevierd op de zondag voor pasen (Palmzondag). Op die manier ontstond de 'Goede Week'.
Waarom spreken we van de 'Goede' Week?
Voor Jezus was deze week toch niet bepaald zo 'goed' te noemen? Bovendien gaan de gebeurtenissen die in de Goede Week worden herdacht toch eerder samen met gevoelens van onmacht, verraad, wanhoop...?
En toch hanteren we deze term in het Nederlandstalig grondgebied. Het was dan ook lange tijd de gewoonte om aan christenen te vragen om tijdens de 'Goede Week', 'goed' te zijn voor elkaar, door geen rechtspraak te houden, geen schulden terug te vorderen en geen zware arbeid te verrichten of op te leggen aan anderen... Een soortgelijk 'verbod' vinden we ook in het Oude Testament, waar een oproep gedaan wordt naar kwijtschelding en vrijlating naar aanleiding van het sabbatjaar (het 7de jaar) en het jobeljaar (50ste jaar). Maar de werkelijke betekenis van de 'Goede Week' komen we nog sterker op het spoor door het optreden van Jezus onder de loep te nemen. Ondanks de besloten, wanhopige, zelfs gruwelijke situatie waarin Hij zich bevond, ondanks de eenzaamheid die Hij moet gevoeld hebben... Hij vluchtte niet. Integendeel, Hij bleef trouw aan Zijn levensproject en gaf dit handen en voeten door tot het uiterste te gaan in Zijn naastenliefde.
Jezus deed alles 'om een ander'
"Christus leeft! Hij is onze hoop en brengt op wonderbaarlijke wijze de jeugd in onze wereld. Alles wat hij aanraakt wordt jong, nieuw, vol leven. De allereerste woorden die ik dus tegen elke jonge christen wil zeggen, zijn deze: Christus leeft en hij wil dat je leeft! Hij is in u, hij is bij u en hij laat u nooit in de steek. Hoe ver u ook dwaalt, hij is er altijd, de Opgestane. Hij roept je en hij wacht tot je naar hem terugkeert en opnieuw begint. Wanneer je het gevoel hebt dat je oud wordt uit verdriet, wrok of angst, twijfel of mislukking, zal hij er altijd zijn om je kracht en je hoop te herstellen".
Paus Franciscus, Christus vivit (2019)
